Sinds 1987

1987

Jan Stockbroeckx, werkzaam op het catlab in het OLV-ziekenhuis in Aalst, kijkt op naar de grote cardio-symposia die overal worden georganiseerd en droomt er van om zelf een symposium op te richten, specifiek voor en door niet-medische cathlabmedewerkers.

Hij gaat op zoek naar medewerking in andere cathlabs in Vlaanderen

Vanuit het UZ Antwerpen en UZ Leuven komt voorlopig de enige reactie. In november 1987 wordt zijn droom werkelijkheid!

Een eerste vlaams symposium wordt georganiseerd op een zaterdagnamiddag in het OLV Ziekenhuis te Aalst. De sprekers komen uit Aalst zelf en uit het UZ Antwerpen. Jan staat zelf in voor twee voordrachten. We noteren een 80-tal deelnemers.

1988 - 1990

1988 - Wegens het succes van het vorige jaar is een vervolg vrij vanzelfsprekend. Myriam Vanhoutte (UZ Leuven) en vooral Marc Van Assel (UZ Antwerpen) zijn mee betrokken met de organisatie van het tweede vlaams symposium, dat deze keer plaatsvindt in het UZ Antwerpen.

Het symposium wordt uitgebreid tot een volledige dag en we noteren sprekers uit diverse vlaamse cathlabs en enkele sprekers uit Nederland. Jan en Marc verzorgen bijna heel de dag door het voorzittersschap voor ruim 150 deelnemers, zowel uit Vlaanderen als Nederland.

1989 - Een derde vlaams symposium volgt… ditmaal in het UZ Leuven. Ditmaal is het Myriam Vanhoutte (UZ Leuven) die hoofdorganisator is in haar eigen ziekenhuis, met medewerking van Jan en Marc. Niet alleen het aantal deelnemers neemt toe, er is ook een duidelijke belangstelling bij de medische firma’s: niet minder dan vijftien firma’s steunen ons initiatief.

Met tevredenheid kijkt de organisatie terug op de voorbije drie edities. De droom van Jan is geen ééndagsvlieg gebleken.

1990 - Bij de organisatie van het reeds vierde vlaams symposium is het auditorium van het OLV ziekenhuis te Aalst écht te klein geworden; het cultureel centrum De Werf biedt een oplossing. Slechts één arts verzorgt een voordracht! Alle andere onderwerpen worden gepresenteerd door verpleegkundigen of technici van het cathlab, waaronder ook Marc Roovers, die kort daarna de organisatie komt versterken…

Om het publiek de mogelijkheid te geven te kiezen tussen gespecialiseerde cathlab-onderwerpen of meer algemene voordrachten, worden voor het eerst in een kleiner zaaltje een simultane sessie georganiseerd.

1991 - 1995

1991 - De oprichting van een vzw. is ondertussen een feit geworden: voortaan worden de symposia georganiseerd door de VCV, wat staat voor: “Vlaamse Cathlab Vereniging”

Deze vzw. telde de drie eerder genoemde pioniers, aangevuld met Marc Roovers (UZ Antwerpen) en Johan De Vriese (OLV Aalst). Marc Roovers ontwerpt meteen een passend logo voor de gloednieuwe vereniging.

In samenwerking met Marc Terrière (AZ VUB) wordt het vijfde VCV symposium georganiseerd in dit ziekenhuis.

Voor het eerst stellen we een daling vast van het aantal deelnemers uit Nederland: neen! De belangstelling is zeker niet afgenomen, integendeel: in Amsterdam komt een gelijkaardig initiatief van de grond.

1992 - Met de organisatoren van het Nederlandse symposium in 1991 en onze VCV wordt een samenwerkingsakkoord afgesloten om jaarlijks een cathlab-symposium te organiseren, beurtelings in Vlaanderen en in Nederland. Op die manier kunnen beide organisaties tweejaarlijks hun beste kwaliteit aanbieden.

Op die manier is er voor het eerst in zes jaar géén vlaams cathlabsymposium, doch wel het eerste Nederlands-vlaams symposium, gehouden in het Evoluon in Eindhoven, o.l.v. Berry Van Gelder. Dit initiatief blijkt een nieuw succes te zijn.

1993 - Omwille van de neutraliteit van onze vereniging zijn we op zoek naar een centraal gelegen, niet ziekenhuisgebonden locatie, maar door het steeds stijgende aantal deelnemers, is dat geen evidente zaak. Omdat de termijn té kort blijkt zoeken we opnieuw onze toevlucht in AZ VUB.

Tijdens ons zesde VCV symposium wordt nu al voor de derde maal simultane sessies voorzien om een zo ruim mogelijk publiek aan te trekken. Dat lukt aardig, want niet minder dan 350 deelnemers uit Vlaanderen en Nederland vindt opnieuw de weg naar Brussel…

1994 - Terwijl o.l.v. Els Nagtegaal in Leiden het tweede Nederlands-vlaams symposium doorgaat, was onze ploeg in Vlaanderen intussen uitgebreid met een nieuwe kracht: Bavo Kussé (Middelheim Antwerpen)

Het bestuur van de VCV is voortaan als volgt samengesteld:

Voorzitter: Jan Stockbroeckx, Ondervoorzitter: Myriam Vanhoutte, Secretaris: Marc Van Assel, Penningmeester: Johan De Vriese, Public Relations: Marc Roovers, Coördinator: Bavo Kussé

Met deze nieuwe ploeg gaan we bovendien op zoek naar de eerste internationale contacten: een verpleegkundig cathlab-symposium in Londen.

1995 - Penningmeester Johan verlaat het cathlab en op die manier ook onze vereniging. Na een algemene open vergadering, waarop alle vlaamse cathabs werden uitgenodigd, blijken twee mensen geïnteresseerd te zijn om de VCV te vervoegen: Rudi Jackmaert (Virga Jesse ZH Hasselt) wordt de nieuwe penningmeester, terwijl Walter Claeys (Van Helmont ZH Vilvoorde) onze didactische medewerker wordt.

Met deze verruimde ploeg wordt de organisatie van het zevende VCV symposium volledig herwerkt: in het Sofitel Hotel in Antwerpen komen we voor het eerst totaal los van de ziekenhuisomgeving en is er ruimte voor 20 sponsors en 400 deelnemers.

Met meer dan fierheid kijken we terug naar een uiterst geslaagd symposium en het begin van een meer professionele aanpak.

1996 - 2000

1996 - Een samenwerking van de 3 grootste Amsterdamse ziekenhuizen (AMC-OLVG-AZVU) brengt ons tot het reeds 10de symposium op rij, waarvan 7 door de VCV en 3 door de nederlandse collega’s werden georganiseerd. Op het derde Nederlands-vlaams symposium worden 450 deelnemers geteld.

Anderzijds wordt door de VCV opnieuw internationaal contact gezocht: in Madrid maken we kennis met Maria Dolores Alancón Univ. Hosp. Madrid) en Sandy Watson (Insel Hospital Bern). Deze personen zijn verbonden met de verpleegkundige afdeling van de European Society of Cardiology (ESC)

1997 - Het achtste VCV symposium: opnieuw hebben we, na het succes van vorige maal, gekozen voor het Sofitel-hotel in Antwerpen. Meer dan 400 deelnemers en 25 firma-standen worden ook voor deze locatie al het maximum.

Dat de internationale contacten niet verwaterd zijn, blijkt uit het feit dat Maria Dolores Alancón onze gastspreker is. Bovendien is voorzitter Jan Stockbroeckx aanvaard als lid van de ESC.

Ook nationaal is er een nieuwe toenadering: de waalse tegenhanger “Aspecaf” neemt met VCV contact. Niettemin willen we het vlaamse karakter van de vereniging behouden…

1998 - In het verre Zwolle wordt het vierde Nederlands-vlaams symposium gehouden, met als centraal thema: “PTCA in de periferie”. De opkomst in Zwolle breekt alle records: 550 deelnemers.

Omdat de “even jaren” voor de VCV heel wat minder organisatie vergt, gaan we in op de vraag van vele geïnteresseerden om typische cathlab-onderwerpen verder uit te diepen in de vorm van een cursus-dag.

Vooral het onderwerp “electrofysiologie” slaat aan en wordt aldus onze eerste VCV-cursus. Het wordt de start van een nieuw tussendoor-initiatief.

1999 - Het organiseren van een VCV-cursus kreeg sneller gevolg dan we zelf verwachtten: In het voorjaar van ons “symposium-jaar” komt er reeds een opvolger met als onderwerp: “pacemaker”. Meer dan 50 deelnemers worden in Vilvoorde onderricht door enkele vooraanstaande cardiologen.

Het negende VCV symposium op 9 oktober wordt de derde, maar beslist ook laatste Sofitel-editie. (ondertussen: Mercure-hotel) Unaniem positieve reacties, maar één belangrijk probleem: de locatie is té klein geworden…

De nationale samenwerking met Aspecaf, alsook de Europese samenwerking met Maria Dolores Alancón en Sandy Watson, die beiden hun cathlab hebben verlaten zijn helaas over hun hoogtepunt heen…

2000 - Het legendarische jaar 2000 brengt ons naar Nederland, meerbepaald Nijmegen voor het vijfde nederlandse-vlaams symposium in millenium-kleedje.

Op verzoek van vele cathlab-medewerkers komt er een tweede editie van onze pacemaker-cursus, ditmaal te Aalst. Het valt ons op dat de docenten uitermate enthousiast hun medewerking verlenen en hun lessen tot in de kleinste details voor ons voorbereidden.

2001 - 2005

2001 - Feest! We organiseren dit jaar het 15de symposium op rij en het tiende VCV symposium in Vlaanderen en voor wie het vergeten is: 2001 is een minder rond getal dan 2000, maar wél het échte eerste jaar van het derde millenium… Het wordt een special-edition: in het schitterende Alden Biesen kasteel in Bilzen-Limburg verwelkomen we een beperkt uitgenodigd aantal deelnemers, gezien de capaciteit hier beperkt is.

De beperkt uitgenodigden waren netjes verdeeld onder alle vroeger deelnemende cathlabs en konden naast een hoogwaardig programma genieten van de ridders op deze feest-editie.

Helaas ook minder goed nieuws: het jubileum-symposium is ook het afscheid van twee bestuursleden: Myriam Van Houtte en Marc Roovers verkennen na een lange cathlab-carrière nieuwe horizonten en verlaten op die manier de VCV.

2002 - Hilde Beernaert, cathlabverpleegkundige in het AZ St Jan AV te Brugge treedt toe tot het VCV-bestuur: zij had ons ooit verbaasd met een prachtige voordracht op een vorig symposium en werd overtuigd om onze vereniging te versterken, na het vertrek van Myriam en Marc.

Op algemene aanvraag van onze leden wordt dit jaar opnieuw een cursus georganiseerd. Onze gloednieuwe collega Hilde stelt voor een VCV-cursus hemodynamica te organiseren op haar thuisfront. Specialisten ter zake geven er onderricht op een zeer doorgedreven wijze. Als afsluiter interactieve sessies.

In het Nederlandse Maastricht gaat het zesde Nederlands-vlaams symposium door.

2003 - Voor de tweede keer organiseren wij ons elfde VCV symposium in het Limburgse Alden Biesen. De limiet, die vorige keer gesteld werd t.g.v. ons jubileum in 2001, viel bij onze noorderburen niet in goede aarde. Daarom werd alles in het werk gesteld om een normaal deelnemersaantal te kunnen toelaten. Hiervoor werd live-projectie georganiseerd in een bijkomende zaal.

Het symposium is tevens het afscheid van pionier Marc Van Assel, die op zijn beurt na ruim 20 jaar de cathlab-wereld verlaat en op die manier ook de VCV.

2004 - Na het vertrek van drie kernleden en de toetreding van Hilde, blijven nog slechts vijf bestuursleden over en dringt een reorganisatie zich op: Rudi neemt het secretariaat over, blijft voorlopig ook nog penningmeester. Bavo is ondervoorzitter geworden en Hilde neemt de coördinatorsfunctie over. Jan en Walter behouden hun functie. Organisatie van een vierde VCV-cursus.

Het alreeds zevende nederlands-vlaams symposium gaat door in Rotterdam. Ons wordt het alleszins duidelijk dat we dringend op zoek moeten gaan naar een passende, nieuwe locatie voor volgend jaar: de uitbreiding met live-projectie bleek niet de ideale oplossing voor ons capaciteitsprobleem in Alden Biesen.

2005 - Koen Van Bockstal uit het OLV-ZH te Aalst maakt kennis met onze vereniging en zal, zij het nog niet officieel, de organisatie aanvullen.

Coördinator Hilde heeft de handen vol met de organisatie van ons twaalfde VCV symposium te Blankenberge: pas op de valreep vonden we deze geschikte en betaalbare locatie: voor het eerst beschikken we over een aula voor maar liefst 800 deelnemers en konden wij zonder zorgen onderdak bieden aan zo’n 500 deelnemers.

2006 - 2009

2006 - Een moeilijk jaar voor de VCV: Bavo Kussé, Walter Claeys en Hilde Beernaert bereiden een nieuwe professionele toekomst voor en zullen de vereniging verlaten. Overblijvers Jan en Rudi, volgens de statuten de nog enige twee officiële vertegenwoordigers van de VCV, doen er alles aan om een nieuwe kern van gemotiveerde medewerkers te realiseren. verschijnen op het toneel… Hun creativiteit en hun geloof in de toekomst van de VCV, leidt tot een nieuw leven: Tonny Van Hecke (ZH M.Middelares Gent), Bart Couck en Margot De Proft (OLV Aalst) en Joris Van Den Berge (ASZ Aalst)

Gelukkig was de organisatie van het symposium dit jaar in handen van Nederland: Berry Van Gelder organiseert te Eindhoven het achtste nederlands- vlaams symposium en een mega-evenement daags voordien, dat velen nog zal bijblijven…

2007 - De kogel is door de kerk ! een volledig vernieuwde VCV kern is een feit, het is een mix geworden van anciens en nieuw bloed. Een eerste initiatief dat werd gerealiseerd is de samenwerking met de groep van de hartfalenkliniek: zij krijgen één vertegen-woordiger in de VCV-kern.

Een tweede initiatief is de aanstelling van opleidingsverantwoordelijken, die naast de symposia meer continuïteit moeten garanderen op het vlak van vorming.

Een derde initiatief beoogt de volledige vernieuwing van de website in 2008.

Het dertiende VCV symposium, opnieuw in de Floreal club te Blankenberge, is de allereerste versie met de totaal vernieuwde groep, die er voortaan als volgt uitziet:

Voorzitter: Jan Stockbroeckx, Ondervoorzitter: Tony Van Hecke, Secretaris: Rudi Jackmaert, Penningmeester: Joris Van den Berge

Public Relations: Koen Van Bockstal, Educatieverantw. Interventionele: Bart Couck, Educatieverantw. Hartfalen: Margot De Proft

Educatieverantw. Electrofysiologie: Rudi Jackmaert

Voorzitter Jan Stockbroeckx wordt in de bloemetjes gezet, want het is precies 20 jaar geleden dat hij het initiatief nam voor het allereerste, toen nog kleinschalig symposium…

2008 - Op zaterdag 26 april werd door de VCV een cursus “Hartfalen” voor cathlabmedewerkers georganiseerd in het AZ Maria Middelares te Gent. Meer dan 40 geinteresseerden waren present om deze boeiende en interactieve cursus te volgen. De cursus werd afgesloten met een verzorgde lunch waarna iedereen voldaan en een heel stuk wijzer op het gebied van hartfalen huiswaarts keerde. Dat dit cursusinitiatief ingericht door de Vlaamse Cathlab Vereniging weerom in de smaak viel hoeft geen verder betoog!

Het cathlabsymposium werd dit jaar georganiseerd in de sprookjesachtige decor van de Efteling. Een boeiend en gevarieerd aanbod van presentaties lokte dan ook een zeer groot aantal deelnemers naar het feeërieke auditorium. Naast dit wetenschappelijke gedeelte had men ruimschoots de gelegenheid om kennis te maken met een groot aantal exposerende firma’s teneinde de meest recente extra (product)informatie te bekomen.

Op zaterdag 13 december werd door de VCV een cursus “interventionele cardiologie” voor cathlabmedewerkers georganiseerd in het Onze-Lieve-Vrouw Ziekenhuis te Aalst. Een behoorlijk aantal geïnteresseerden waren present om deze interessante en interactieve cursus te volgen. Aangezien ons vakgebied enerzijds gevarieerder maar vaak ook complexer wordt vraagt dit uiteraard ook meer kennis en ervaring van ons allen gedurende ons dagdagelijks handelen op het cathlab. Deze cursus gaf dan ook een passende reflectie weer op de activiteiten in het cathlab, waarbij verschillende actuele items uitvoerig en diepgaand werden toegelicht.

2009 - Met positieve gevoelens kijken we terug naar onze instapcursus “Electrofysiologie” van 28 maart 09 in het Virga Jesseziekenhuis te Hasselt. Een mooie accommodatie, goede sprekers en een mooie opkomst (54 p.). Vrijwel alle Vlaamse cathlabs waren vertegenwoordigd. Uit Nederland mochten we onze collega’s uit Breda en Maastricht verwelkomen.

In alle vier de presentaties is de basiskennis electrofysiologie op een didactisch uitgewerkte manier aan bod gekomen. Wij hopen alvast dat ook de cursisten er een gelijke ervaring aan overhouden. Onze mondelinge contacten met diverse ziekenhuizen tijdens het tafelen wijzen althans in deze richting.

Na wat kunst- en vliegwerk ging de vervolgcursus electrofysiologie door op 16 mei 2009 in het Universitair Ziekenhuis te Brussel/Jette. Weerom waren een groot aantal cursisten aanwezig om aan deze interactieve en boeiende cursus deel te nemen. Ook uit Nederland mochten we opnieuw collega’s verwelkomen.

Na de registratie en de koffie gaf Prof. Dr. R. Tavernier uit het AZ St Jan te Brugge als eerste spreker een zeer praktijkgerichte voorstelling hoe men de anamnese bij patiënten met ritmestoornissen en syncope concreet dient uit te voeren. Niet alleen aan de hand van een aantal zeer gerichte vragen, maar tevens op basis van typische verhalen van patiënten waarbij karaktervolle dialecten voor de nodige humoristische noot zorgden kon men zich reeds en vrij duidelijk beeld vormen van de aard en de ernst van bepaalde ritmestoornissen, alsook van de bijkomende onderzoeken en behandelingen die vereist zijn.

Vervolgens gaf Dr. M. Goethals uit het OLVziekenhuis uit Aalst een zeer interessante presentatie over de aanpak van ritmestoornissen bij patiënten met hart falen. Aan de hand van zijn geïllustreerd cijfermateriaal en dagdagelijkse ervaringen schetste hij een zeer helder beeld van de zeer belangrijke wederzijdse impacten van ritmestoornissen en hartfalen. De duidelijke boodschap die de cursisten na zijn betoog meekregen over het management in patiënten met atriale fibrillatie en chronisch hartfalen was:

- focus op de behandeling van hartfalen

- zoek naar en corrigeer uitlokkende factoren

- zorg voor een effectieve coagulatie

- tracht het sinusritme te herstellen en te behouden.

En toen was er koffiepauze met een zeer welkom hapje van de warme bakker. Na de versterking van de innerlijke mens schetste Dr. Czapla die werkzaam is als cardiovasculair chirurg in het UZ Brussel de verschillende vormen van chirurgische behandelingen bij ritmestoornissen. Aan de hand van zijn getoonde slides kregen de cursisten een klaar beeld van de chirurgische technieken en materialen welke vroeger en nu gebruikt worden voor de behandeling van de verschillende hartritmestoornissen. Tenslotte schetste Prof. Dr. P. Brugada uit het UZ Brussel de toekomstperspectieven binnen de electrofysiologie. Hij gaf een mooie presentatie over de ernst en de weerslag van één van de meest voorkomende ritmestoornissen: voorkamerfibrillatie. De etiologie, de negatieve impact ervan op het hart, de verschillende behandelingsmethoden en vooral het belang van een degelijk preventief beleid in dit kader werden zeer uitvoerig toegelicht. Na een eenvoudige maar lekkere lunch volgde er nog een geleid bezoek aan de stereotaxiszaal waarbij de extra mogelijkheden van deze toch vrij recente technologie op en zeer illustratieve manier werden toegelicht.

Vanwege de positieve reacties van verschillende cursisten bleek dat er weerom een prima educatieve dag was uitgewerkt waarbij de kwaliteit van de sprekers een grote meerwaarde betekende voor de inhoud van de cursus.

14e Vlaams Cathlabsymposium op 24 oktober 2009 te Bankenberge: een geslaagde dag!

Vanaf acht uur stroomden de eerste deelnemers toe voor registratie en genoten van een lekkere kop koffie met bijhorende ontbijtkoekjes.

Omstreeks 9h30 gaf de voorzitter van de VCV het startschot voor de eerste sessie waarbij twee hot items aan bod kwamen: differentieel diagnose bij acute thoracale pijn en VKF kliniek + interventionele behandeling van VKF. Na de koffiepauze waarbij het groot aantal aanwezige firmastanden flink werd bezocht werden drie boeiende onderwerpen toegelicht: Taku Tsubo cardiomyopathie, het Impella device ter ondersteuning van de hemodynamisch gecompromitteerde patiënt en de percutane sluiting van het PFO. Met een zuiders getinte lunch teneinde de Belgische weergoden gunstig te stemmen werd het voormiddagprogramma afgesloten. In het namiddagprogramma kwamen actuele items uit de interventionele cardiologie, de electrofysiologie en hartfalen aan bod: stent 4 life, ablatie van paroxismale en persistente AF d.m.v. bipolaire RF energie en de hartrevalidatie bij hartfalen. Na een hapje en een drankje keerden alle aanwezigen voldaan en een stukje wijzer huiswaarts.

2010

Het jaar 2010 bracht binnen de vereniging enkele veranderingen teweeg. Stichter en voorzitter Jan Stockbroeckx nam na 23 jaar enige afstand van de vereniging. Als ere-voorzitter mag hij nog lang een steun betekenen voor het bestuur en de werkende leden. Jan heeft immers een enorme rijkdom aan knowhow voor de Vlaamse Cathlabvereniging.

De kerngroep anno 2010 ziet er als volgt uit:

Margot De Proft: educatieverantwoordelijke hartfalen, Koen Rondelez: secretaris ad-intrim, Rudi Jackmaert: secretaris/ educatieverantwoordelijke electrofysiologie, Marc De Zutter: penningmeester, Bart Couck: ondervoorzitter/ educatieverantwoordelijke interventiecardiologie, Tonny Van Hecke: voozitter

VCV cursus hartfalen 17 april 2010 in het OLV Ziekenhuis te Aalst

‘Hartfalen, een polymorfe pathologie vereist een polymorfe aanpak’. Onder deze titel ging de cursus van start op deze zonnige zaterdagochtend in het gloednieuwe Masterplangebouw van het OLV Ziekenhuis te Aalst. Ondanks het einde van de Paasvakantie waren toch weer een behoorlijk aantal leergierige cursisten vanuit het ganse land, ja zelfs uit Nederland present om extra kennis te vergaren over deze complexe pathologie welke toch steeds vaker voorkomt in onze maatschappij.

Dr. Hans Vandekerckhove uit het AZ Sint Lucas te Gent ging als eerste van start met een uitgebreide update over de richtlijnen bij harfalen anno 2010. Hierbij focuste hij zich vooral op de epidemiologie, de diagnostische aanpak, de follow-up van chronisch hartfalen, de behandeling bij refractair hartfalen en tot slot het zorgtraject rond hartfalen.

Vervolgens gaf Mevr. Margot De Proft, werkzaam als hartfalenverpleegkundige in het OLV Ziekenhuis, een boeiende en zeer praktijkgerichte presentatie over de werking van de hartfalenpolikliniek. Zij beklemtoonde hierbij de 4 belangrijkste pijlers van de hartfalenkliniek:

Optimalisatie van de medicamenteuze therapie.
Informatie, educatie en begeleiding
Bereikbaarheid
Opvolging

De taken van de hartfalenverpleegkundige werden hierbij uitvoerig toegelicht. Na haar uiteenzetting werd voor allen zeer duidelijk dat een goed werkende hartfalenpolikliniek van onmisbaar belang is voor een goede behandeling en follow-up van deze patiënten. En toen kwam de welverdiende koffiepauze met een gezellige babbel.

In het tweede deel van de cursus stak Dr. Tom De Potter uit het OLV Ziekenhuis van wal met een ietwat technischer onderwerp: ’hartfalen en devices: voor wie, wat en hoe?’

De positieve impact van de ICD op de levensverwachtingen alsook de indicatiestellingen voor deze patiënten werden duidelijk toegelicht in het eerste deel van zijn betoog.

Vervolgens kwamen de mechanismen en voordelen van de cardiale resynchronisatie therapie uitgebreid aan bod waaruit men kon concluderen dat deze behandeling een gunstig effect heeft op de overleving en de levenskwaliteit voor heel wat hartfalenpatiënten.

Dat heel wat patiënten met ernstig hartfalen belangrijke psychologische problemen vertonen tengevolge van hun aandoening bleek uit de presentatie van onze laatste spreekster. Mevr. Annick De Roeck,werkzaam als psychologe op de afdeling cardiologie van het OLV Ziekenhuis te Aalst toonde echter aan dat het tijdig herkennen van deze problemen en een goede psychologische begeleiding van deze patiënten met correcte informatie, educatie en aangepaste revalidatie een zeer positieve invloed hebben.

Na de lunch in het nieuwe restaurant met zicht op de ajuinenstad Aalst keerden de cursisten huiswaarts met weerom een stukje meer wijsheid aan boord. Namens het VCV bestuur hopen we dan ook dat we op deze manier terug hebben bijgedragen tot een zekere verruiming en verbetering van onze parate kennis en vaardigheden binnen het domein hartfalen. Hierbij wensen we nogmaals onze 4 sprekers te danken voor hun zeer interessante voordrachten. Zonder hun inzet zou deze cursus niet mogelijk zijn.

Cathlabsymposium 2010 te Groningen.

Dit jaar was Nederland weer aan de beurt met een ruim aanbod aan parallelprogramma’s. Heel wat leergierige cursisten waren dan ook aangespoeld in het mooie noordelijk gelegen Universitair Medisch Centrum Groningen om het ritme en de dynamiek boven Groningen te ervaren. Na ontvangst met koffie en koek werd het symposium plenair geopend in de fonteinpatio, geflankeerd door een ruim aantal exposerend firma’s waar men ondertussen navraag kon doen over de meest recente product- en materiaalinformatie. Ook de Vlaamse cathlabvereniging was vertegenwoordigd met een infostand. (zie foto).

Gedurende de ochtendsessies kon men terecht in zowel de rode als blauwe zaal waar gevarieerde sessies aan bod kwamen uit de verschillende domeinen binnen de cardiologie. Even een greep uit het aanbod: kleplijden, TAVR, ritmestoornissen en hun chirurgische behandeling, acuut coronair syndroom, cardiac imaging, FFR…

Tijdens de walking lunch met een fris glaasje karnemelk werd de cathlab award uitgereikt. Tevens had men de mogelijkheid om aan een rondleiding deel te nemen op de afdeling hartcatheterisatie waar men de vier recente cathlabzalen en de erbijhorende infrastructuur kon aanschouwen.

Voor leerrijke praktische ervaringen kon men terecht in de ronde zaal waar men met de volgende devices zelf kon oefenen: rotablator, plaatsing van het closure device ‘exoseal’, thrombusaspiratie, het Lucas 2 thoraxcompressiesysteem voor hartmassage… De namiddag werd verder gevuld met onderwerpen zoals vrouw en Hart- en vaatziekten, kindercardiologie, lactaat bij STEMI patiënten, SQ-lead en PCI complicatiebespreking. Na een deugddoende Nederlandse borrel kon iedereen moe maar tevreden naar het soms verre thuisfront terugkeren.

VCV cursus interventionele cardiologie 20 november 2010 in AZ Maria Middelares te Gent

Ondanks de ijverig flitsende politie op de E40 lokte onze cursus met de toepasselijke titel “Een vleugje historiek gekoppeld aan de dagelijkse praktijk” terug ruim 40 mensen naar Gent om hun kennis en kunde bij te schaven.

Eerst werd de geschiedenis van het catheteriseren, met nadruk op cardiale interventies, geanimeerd met de nodige toepasselijke foto’s op een bijzonder boeiende wijze toegelicht door Prof. Bonnier, interventiecardioloog verbonden aan het universitair ziekenhuis te Brussel. Het prille begin in 1929 met Dr. Forssmann die als eerste bij zichzelf een catheter inbracht in zijn rechter atrium tot en met een blik op wat de toekomst ons kan brengen werd gedurende een vol uur uitvoerig besproken. Hij eindigde dan ook met een heel toepasselijke uitspraak van Sir Winston Churchill: “This is not the end, it is not even the beginning of the end, but it is, perhaps, the end of the begining.

Nadien was het de beurt aan Dr. Guy Heyndrickx uit het OLVZiekenhuis te Aalst die de transradiale approach vanaf de voorbereiding van de patiënt tot en met de postprocedurale zorg toelichtte. Wegens het groot aantal voordelen inherent aan deze approach, alsook een sterk verminderde kans op complicaties vergeleken met de femorale approach wordt deze techniek vaker en vaker toegepast in de interventiecardiologie. Het is dan ook noodzakelijk dat elke cathlabmedewerker meer en meer vertrouwd dient te raken met deze approach. Na een welkome koffiepauze met lekkere koeken vers van de bakker werd het tweede deel van de cursus aangevat.

Dr. Peter Kayaert uit het UZ Brussel bracht een uitgebreide theoretische beschouwing over de te gebruiken pharmacotherapie in het cathlab in de volgende situaties:

Electieve PCI en acuut coronair syndroom
Acuut hartfalen
Acuut aritmisch probleem
Acuut allergisch/anafylactisch probleem.

Tot slot was het de beurt aan de laatste spreker: Dr. Carlos Van Mieghem uit het OLVZiekenhuis te Aalst illustreerde aan de hand van verschillende zeer leerrijke cases de risico’s en complicaties bij PCI.

Naast 10 gouden regels benadrukte hij de volgende take home messages:

intensieve en gefocuste training en ervaring zijn de essentiële componenten van zowel de interventiecardioloog als zijn directe medewerkers

sleutelelementen hierbij zijn: goede voorbereiding, concentratie en teamwerk

Le mieux est l’ennemi du bien! Of om het in het Engels te vertalen: perfection is the enemy of success!

2011

Cursus electrofysiologie op zaterdag 26 maart 2011 in ZOL Genk: relaas van een boeiende voormiddag!

Ondanks het aangename, vroege lentezonnetje vonden heel wat geïnteresseerden toch de weg naar het verre Genk voor de cursus elektrofysiologie. Met ‘Een brede kijk op ventrikeltachycardie’ was de titel al veelzeggend. Een onderwerp dat meer en meer in de spotlights komt, zeker met de vernieuwende inzichten in oorzaken en behandelingen van ventrikeltachycardie. Ook op verpleegkundig en technisch vlak vragen nieuwe technieken en benaderingen een op maat aangeboden bijscholing betreffende deze onderwerpen. Met 70 deelnemers vanuit de verschillende hoeken van het Vlaamse landschap en zelfs enkele Nederlandse collega’s was de cursus in Genk een van de drukst bezochte ooit.

Dr. T. De Potter van het OLV Ziekenhuis te Aalst mocht de spits afbijten met een lezing betreffende de behandeling van ventrikeltachycardie. Hij bracht ons op een zeer aangename manier eerst wat theoretische inzichten in de behandelingsmodaliteiten van ventrikeltachycardie. Na deze beknopte doch zeer duidelijke uiteenzetting had hij ook enkele casussen voor ons in petto, waaronder een zeer spectaculaire case waarbij hij samen met een cardiochirurg na sternotomie een epicardiale ablatie uitvoerde.

Als tweede spreker trachtte Dr Van Herendael uit het ZOL te Genk een kort overzicht te schetsen van de etiologie van ventrikeltachycardie. Met ‘From cell to bedside’ bracht hij een volledig overzicht van de verschillende mechanismen van ventrikulaire ritmestoornissen.

Logischerwijze zou de voordracht voor deze van Dr De Potter moeten komen, maar wegens organisatorische redenen was dit niet mogelijk.

Na een toch wel theoretisch zwaar eerste deel was een deugddoende pauze aan de orde. De dames van de catering lieten niets aan het toeval over. Ondertussen konden de deelnemers nader kennismaken met elkaar en zich ook vergewissen van de mooie locatie.

Om de grijze massa terug op te warmen verschafte Dr. P Koopman van het UZ te Leuven ons verdere uitleg met betrekking tot de verschillende specifieke instellingen van defibrillatoren. Een zeer technische materie maar door de vlotte en interessante aanpak kon hij iedereen blijven boeien.

Ondermeer de verschillende discriminatoren van de ICD, voor velen onder ons nog steeds een groot raadsel, werden zeer pragmatisch en duidelijk uitgelegd. Zowel de theoretische algoritmes en instellingen als de praktische toepassingen met duidelijke voorbeelden werden toegelicht.

Als laatste sprak Mevr. M. Potargent verbonden aan het UZ Leuven. Zij kwam meer duiding geven bij de psycho-sociale beleving van de patiënten die een defibrillator ingeplant krijgen. Intramuros worden vaak enkel de technische aspecten bekeken, desondanks hebben sommige patiënten toch een heel andere beleving dan degene welke wij vaak denken. Met haar betoog slaagde Mevr. Potargent er hopelijk ook in om deze problematiek bespreekbaar te maken.

Na een zeer interessante maar toch vermoeiende voormiddag was een ietwat later geplande koude broodjeslunch zeer welkom. Alleszins kijken we terug op een cursus die volledig de verwachtingen inloste. Afwezigen hadden zeker en vast ongelijk!

Vlaams cathlabsymposium 2011:

Herbeleef het 15e Vlaams Cathlabsymposium nog eens in twee en een halve minuut, “een beeld zegt meer dan 1000 woorden! “

2012

Cursus hartfalen op zaterdag 21 april 2012 in Jessa Ziekenhuis Hasselt

Ruim 70 deelnemers waren vroeg aanwezig op deze zaterdagochtend om de cursus met de zeer toepasselijke titel ‘de zorg rond hartfalen hardt nodig’ bij te wonen. Na de registratie en een lekkere kop koffie met bijhorende verse ontbijtkoeken stak Mevrouw De Proft Margot, werkzaam als hartfalenverpleegkundige in het OLVZH te Aalst, als eerste spreekster van wal met de ‘basics’ van deze toch complexe pathologie.

Vervolgens was het de beurt aan Mevr. Marita Houbrechts, werkzaam in het Jessa ziekenhuis te Hasselt op de campus Virga Jesse als hartfalenverpleegkundige. Zij gaf een zeer praktijkgerichte spreekbeurt over de leefregels bij hartfalen en de opvolging van de hartfalenpatiënt.

Als derde spreker gaf Dr Tim Boussy, werkzaam in az groeninge te Kortrijk als cardioloog-elektrofysioloog een heel boeiende uiteenzetting betreffende het grote belang van hartritmecontrole bij deze patiënten.

Na een welkome koffiepauze met versnapering gaf Dr. Marc Goethals uit het OLVziekenhuis te Aalst een scherpzinnige voordracht over het belang van correcte drukregistraties op het cathlab.

Als afsluiter was het de beurt aan Prof. Dr. P. Dendale, Professor in cardiovasculaire revalidatie en pathofysiologie aan de Universiteit Hasselt en cardioloog-revalidatiearts in het Jessa Ziekenhuis Hasselt - campus Virga Jesse.

Na een lekkere lunch waarbij elkeen nog wat kon napraten keerde iedereen een heel stuk wijzer terug naar huis.

Nederlands cathlabsymposium op 28 en 29 september 2012 te Arnhem.

Op vrijdag 28 september en zaterdag 29 september 2012 vond het Nederlands Cath Lab symposium plaats. Dit symposium bedoeld voor laboranten, verpleegkundigen, verpleegkundigspecialisten, pacemakertechnici en andere disciplines werkzaam op de hartcatheterisatie afdelingen in Nederland en Vlaanderen had plaats in het Hotel en Congrescentrum Papendal, een schitterende locatie gelegen vlak bij de bossen van Nationaal Park De Hoge Veluwe, tevens niet ver van de levendige stad Arnhem.

Het symposium, met als zeer toepasselijk thema ‘hard in beweging’, werd georganiseerd door de HCK van ziekenhuis rijnstate Arnhem. Wegens de razendsnelle ontwikkelingen binnen de cardiologie in ons vakgebied is immers de noodzaak om up to date blijven een essentiële noodzaak geworden, er is dan ook een continue dynamiek nodig om via initiatieven zoals dit symposium hieraan te voldoen. Na een lekker buffet en swingend feest de avond voordien werden op zaterdag 29 september een groot aantal deelnemers op levendige wijze onthaald in de Athenezaal door de twee wakkere verpleegkundigen Truus en Annie.

Meteen werd van wal gestoken met het plenaire programma waarbij zeer waardevolle presentaties aan bod kwamen zoals ‘ECG bij acuut infarct’, ‘bio afbreekbare stents en hun toekomst’ en ‘reanimatie’. Na de welkome koffie/thee pauze kon men plenair volgende boeiende sessies bijwonen: ‘cryoablatie in Nijmegen: the Italian job’, ‘nieuwe antithrombotica: een bloedstollende update’, ‘complicaties op het cathlab’ en ‘automatisering HCK vloek of zegen’. Simultaan werden praktische workshops gegeven in nabijgelegen zalen waarbij een aantal interessante onderwerpen op praktijkgerichte wijze werden toegelicht zoals onder andere ‘ander teamwork op het cathlab’: een TIME-OUT procedure om de veiligheid van de patiënt te vergroten en de kans op complicaties zo klein mogelijk te maken.

Eveneens de onderwerpen ‘Mitraclip’, ‘Ablatie in praktijk’ en ‘Hartsnijden’ werden op kleinschalig niveau interactief toegelicht.

Na de lunch volgde het namiddagprogramma met nog een aantal leerrijke sessies zoals ‘Tako Tsubo’, ‘Renale denervatie’ en ‘Skils and drills op het Cath Lab’.

Gedurende het symposium kon men continu terecht bij een groot aantal exposerende firma’s waar men zich kon informeren over de meest actuele product- en materiaalgegevens. Na de take home message en de afsluiting met een lekker hapje en drankje kon iedereen een stukje wijzer naar huis terugkeren.

Relaas cursus interventionele cardiologie 1 december 2012 ‘Time is muscle’.

Reeds om acht uur op deze zaterdagochtend stroomden opnieuw een behoorlijk aantal weetgrage cursisten, ja zelfs mensen uit Nederland het Onze Lieve Vrouw Ziekenhuis te Aalst binnen om deel te nemen aan een een praktijkgerichte en boeiende cursus interventiecardiologie met als titel “Time is muscle”.

Na de deelnemersregistratie en het nuttigen van een lekker kopje koffie ging de cursus van start met de eerste spreker.

Prof. Prof. dr. Peter R. Sinnaeve, werkzaam als adjunct-kliniekhoofd cardiologie in het UZ Leuven, campus Gasthuisberg op de afdeling acute & interventionele cardiologie gaf op een begeesterende manier een schitterende presentatie over acute coronaire syndromen, waarbij zowel misverstanden als succesverhalen aan bod kwamen.

Hij toonde onder andere het concept van de ‘vulnerabele plaque’, vaak een tikkende tijdbom, welke als ze explodeert belangrijke en levensbedreigende implicaties kan hebben voor deze patiënten. Een vroege herkenning, juiste diagnose, correcte risicostratificatie van acute coronaire syndromen en vooral snelle reperfusie zijn dan uiterst belangrijk.

Desondanks ontstaat bij een aantal patiënten met een ernstig en uitgebreid myocardinfarct cardiogene shock, een gevreesde situatie welke ontstaat wanneer de toevoer van bloed naar de weefsels beneden een bepaald niveau zakt tengevolge van een onvoldoende pompwerking van het hart. Het plaatsen van een IABP als tijdelijke behandeling ter ondersteuning van de linker ventrikel is dan soms nodig. Soms zijn er nog andere indicaties waarbij het gebruik van IABP vereist is. Een correcte indicatiestelling, goede plaatsing, zorgvuldige bewaking en verzorging zijn steeds essentieel bij de toepassing ervan. De invasieve techniek van Intra Aortic Balloon Counterpulsation werd dan ook uitvoerig toegelicht in al zijn aspecten door Mr. Kurt Staessens, werkzaam als diensthoofd Perfusie in het UZ Brussel/ASZ Aalst.

Na de koffiepauze waarbij de deelnemers met elkaar een gezellige babbel konden doen was het tijd om te starten met het tweede deel van de cursus.

Dr. Luc Van Driessche, cardioloog in het AZ St-Blasius te Dendermonde en tevens werkzaam als interventiecardioloog in het cardiologisch centrum in het OLVZH te Aalst gaf het komende uur het beste van zichzelf via een interessante en zeer interactieve presentatie over alle mogelijke complicaties bij het acuut coronair syndroom. Zowel de ziektebeeldgerelateerde als de PCIproceduregerelateerde complicaties werden uitvoerig toegelicht waarbij de parate kennis van alle cursisten op de proef werden gesteld. Hij eindigde zijn betoog met een aantal zeer wijze take home messages welke in ons dagdagelijks handelen op de werkvloer van onschatbare waarde zijn.

Het laatste onderwerp was van zeer hoog niveau; stamceltherapie: het antwoord op een gebroken hart? Is stamceltransplantatie bij patiënten met een acuut myocardinfarct een veilige techniek die de genezing van een hartaanval gunstig beinvloedt, vooral bij patiënten met een ernstig infarct?

Zijn de resultaten hoopgevend? Is een veralgemeende klinische toepassing voor morgen?

Prof. Dr. Marc Hendrickx, werkzaam als cardiothoracaal chirurg in het Virga Jesse, huidig Jessaziekenhuis te Hasselt toonde aan de hand van een zeer verhelderende voordracht welke cellen en technieken gedurende jarenlange onderzoeken gebruikt zijn om deze intrigerende en veelbelovende behandeling toepasbaar te kunnen maken. Ondanks de weinig gunstige resultaten van de reeds gevoerde studies in dit kader eindigde hij zijn betoog met hoopgevende resultaten: hij toonde aan dat het menselijk hart een endogene stamcellenbevolking met cardiomyogeen differentiatiepotentiaal bevat. De identificatie hiervan opent interessante perspectieven voor celtherapie bij patiënten met ischemische hartziekte of hartfalen.

2013